ทุกคนได้แต่เฝ้าภาวนาขออย่าให้ทำเวทีนานเล๊ยยย กลัวต้องรอถึงเที่ยงคืนอีก
ผมเลยอาศัยบัตร staff เข้าไปดูซะหน่อยว่าทำเวทีไปถึงไหนแล้ว
อืม...โล๊ะที่นั่งออกจริงด้วย แถมกลางเวทีก็ยังยกผ้าม่านที่จะใช่เปิดโชว์ไม่เสร็จเลย
ด้วยความเชื่อและศรัทธาอันแรงกล้า ทุกคนส่งจิตอธิฐานไปช่วยช่างตอกตะปูพื้นเวทีจนเสร็จเร็วกว่าที่คิด
ผู้คนเริ่มทะยอยเข้าฮออล์เรื่อย ๆ ....แล้วก็เรื่อย ๆ เหมือนโชว์นี้แจกบัตรไปสักหมื่นใบเห็นจะได้
ทำไมคนเยอะอย่างนี้เนี้ย!!! บัตรเค้าแจกกันไม่อั้นหรือไงเนี้ย? ไม่เป็นไร คนเยอะ ๆ ดูอบอุ่นดี
ระหว่างนั้นก็รอโชว์เริ่ม แต่มันก็ไม่เริ่มสักที เพลงเปิดระหว่างรอโชว์ก็วนจะครบทุกเพลงในเครื่องที่มีละ
ผู้หญิงสามคนทางล่างขวา(ตรงไฟ)ก็ช่วยกันปรมมือ เฮ ไปเรื่อย ๆ บิวล์อารมณ์คนในฮอลล์
ตรบมือไปสามรอบโชว์ก็ยังไม่เริ่ม ........... - -'a
จนพี่โฆษณาพี่เคนขึ้นเท่านั้นแหละ ดีใจกันเกรียวกราว ^__^
แล้วผ้าม่านสุดปลายเวทีก็ถูกปล่อยลง เผยถึงนางแบบทั้งหลายในอาภรณ์และท่วงท่าประหนึ่งงานภาพวาดศิลปะชั้นสูง (บรรยายซ๊าาาาาาา)
ถ่ายมาไม่กี่ภาพเอง อยากดูโชว์มากกว่า :D
คิดอะไรก็เก็บไว้ในใจดีกว่า ขี้เกียจมีเรื่องอีก ^__^
ถามว่าสวยมั๊ย?...... ตอบว่าสวยครับ
พอละ รูดซิปปาก :D
No comments:
Post a Comment